Een gezinspelgrimage naar Santiago de Compostella

Wat vooraf ging

Op 27 juli 1997 vertrokken we met ons vijven naar Santiago de Compostella. Hoe kwamen we er zo bij om zo'n tocht te beginnen? Allereerst zijn we dol op fietsen. We hadden al een aantal fietsvakanties in Nederland achter de rug en dat beviel ons erg goed. Een oude wens van mij was om naar de Middellandse Zee te fietsen, mijn vrouw wilde graag naar Spanje, waarbij ze geïnspireerd was door het boek van Cees Nooteboom "De omweg naar Santiago" Op een gegeven moment zagen we elkaar beroepsmatig in de bestuurskamer van het Haarlemse verzorgingshuis Sint Jacob in de Hout. De pelgrimsroutes hangen daar aan de wand. Toen we vervolgens in de boekhandel tegen de beschrijving van de fietsroute van Sweerman aanliepen, kreeg het plan vaste vormen.

Gezien de leeftijd van onze jongste zoon, zouden we nog wel even moeten wachten. Maar op de fietsRAI liepen we tegen een aanhangfiets op. Na wat proefritjes leek ons een lange tocht verantwoord. De jongens vonden het reuzespannend.

De vorige vakantie hadden ze zich verschrikkelijk verveeld op saaie Engelse campings. Ze wilden actie.

Nog even kort het verhaal over Santiago, de stad waar Jacobus begraven ligt. De apostel Jacobus, in het Spaans Santiago, zou in Spanje gepreekt hebben. Na zijn marteldood in Palestina, is zijn lichaam op een wonderbaarlijke manier per boot in het verre Gallicië in Spanje aangekomen en daar begraven. In de 8e eeuw, toen de Moren bijna heel Spanje in hun bezit hadden werd het graf van Sint Jacob ontdekt in Santiago en werd de verre stad in Noord-West-Spanje geleidelijk een belangrijke pelgrimsplaats.