Etappe 7 Arzua-Santiago (48 km)

 

Vandaag gaan we ons einddoel halen. Berend stelt nog een keer voor nu te stoppen, maar gaat toch mee.
SAN00S3_11.jpg
watertappen
We hebben besloten de camino bici verder te volgen, deze laatste dag. De route van Sweerman gaat via een boog de stad in. Wij willen de weg volgen die al velen eeuwen voor ons gevolgd zijn naar de kathedraal. Dit betekent dat we weer een dag gaan mountainbiken, maar we hebben de smaak te pakken en voelen ons thuis tussen de talloze pellegrinos.
SAN00S3_12.jpg
nog 18 km
Driehonderd meter van Arzua loopt de ketting van het voorblad van de tandem. Dat is raar. Met veel moeite krijgen Laurens en ik hem er weer op, maar hij loopt er gelijk weer af. Het kleinste blad blijkt gebroken. De tik die we gisteren hoorden, blijkt een breuk te zijn. 
SAN00S3_15.jpg
pech
We zijn ons kleinste verzet kwijt, maar Laurens doet er gewoon een extra schepje bovenop. We hoeven nauwelijks vaker van de fiets dan de anderen. De route is weer prachtig. We volgen het spoor van de N-weg, maar dan via bospaden en oude wegen, niet allemaal even fietsbaar maar we hebben de tijd.
SAN00S3_17.jpg
Monto del Gozo
Een boer en boerin verweiden de koeien. Wij sjokken er rustig achteraan. Een groepje heeft haast en wil de kudde inhalen. Die haast is niet goed, want een van hen valt voluit in de modder. Op de kilometerpalen staat de afstand tot Santiago. Het komt ondanks ons lage gemiddelde snel dichterbij.
SAN00S3_21.jpg
volbracht
In Acre doen Rienke en ik inkopen, terwijl de jongens in het café nog een potje poolbiljart spelen. We gaan verder en opeens springt de afstand op de kilometerpalen vier kilometer terug. Als we nog acht kilometer moeten, is de achterband van de tandem leeg. Oppompen geeft lucht voor één kilometer, maar dat is genoeg om de Monto del Gozo in beeld te krijgen, de berg van de vreugde, waarvandaan de kathedraal zichtbaar moet zijn.
SAN00S3_51.jpg
compostellana Theo
We huren een trekkershut op de camping bij Monto del Gozo. Ik plak de band en opgewonden beklimmen we de heuvel. En inderdaad met veel moeite zien we de twee torens, dat moet de kathedraal wel zijn!
We dalen af naar de stad en komen twee landgenoten tegen, die we al eerder ontmoeten. We wandelen via de uitgezette camino verder naar de kathedraal.
SAN00S3_55.jpg
compostellana Laurens
Even is er verwarring als we bij de zijingang aan komen. Is dit het nou? Maar via een omweggetje komen we bij de barokgevel.
Leden van een Spaanse fietsploeg, die we ook al een aantal malen onderweg spraken, fotograferen ons. Als Rienke en ik het beeld van de apostel Jacobus ontwaren, raken we ontroerd. Met zijn vijven zijn we in het spoor van velen getreden. We hebben het gehaald!
We zoeken uit hoe we de compostellana kunnen krijgen. Dat is niet meer bij een priester in de kathedraal, maar bij een speciale desk. Bij de desk lijken ze niet echt te geloven dat we helemaal vanuit Hoofddorp naar Santiago gefietst zijn. Maar wat doet het er toe, volgens de regels is de laatste tweehonderd kilometer al voldoende om een compostellana te krijgen.
Laurens geeft op dat hij de camino om "sportivo" redenen heeft gevolgd en krijgt een speciale kindercompostellana. Berend vertelt honderduit over zijn motieven. Hij is allang blij dat hij niet in een kamertje met de pastoor hoeft. Trots verlaten we met onze compostellanas het bureau. Terwijl we een biertje en nog een biertje nemen, trekt de tandem veel bekijks. Honderd peseta per foto en we waren rijk geweest.
De jongens zoeken een restaurant uit en na het eten klimmen we moeizaam terug naar de camping.

 

© Schrijver en Schrijver