| Een mooie fietsdag brengt ons naar Astorga. Eric heeft last van zijn blauwe plekken, maar trekt zich er weing van aan. Als we op zoek gaan naar de camping, komen we uiteindelijk helemaal in Villamegil terecht. Ongewild fietsen we een nieuw dagrecord naar een mooie camping aan de Rio Tuerto | |
 weer op weg |
We blijken geroutineerde trekkers te zijn geworden. Als ik Eric en Berend uitnodig voor het ontbijt komen ze gepakt en gezakt de tent uit. Rond 9.30 vertrekken we uit Mansilla. Na het gravelpad van gisteren (speciaal aangelegd voor de camino), gaan we nu over snelle, stille asfaltweggetjes. We hopen Astorga te bereiken. Dat is een mooie stad om aan de beklimming naar Cruz del Ferro te beginnen. |
| Dat lijkt wel te gaan lukken. Het eerste uur fietsen we met een gemiddelde van 20 km/uur. We volgen een alternatieve route naar Hopital d'Orbigo via St Maria del Páramor. Als we naar het plaatsje vragen, worden we naar de kerk gestuurd! Het is tenslotte Maria hemelvaart. | |
 ooievaars |
Rond 13.30 fietsen we het schilderachtige Hopital d'Orbigo binnen via een lange romaanse brug. Ha dat komt goed uit; etenstijd. Voor een beperkt aantal pesetas eten we weer heerlijk, flesje wijn erbij veel water en daarna rusten. Dan door de zinderende middaghitte naar Astorga. We zien hoe de meseta langzaam eindigt en overgaat in heuvellandschap. |
 Hopital d'Orbigo |
Net voor Astorga krijg ik een echte hongerklap, trillende benen, geen macht meer. We weten weer waarom we, ook na een uitgebreide maaltijd, ieder uur even iets eten. Als ik weer kan fietsen, zoeken we de camping. Volgens ons boekje moet er een zijn in Astorga, maar dat blijkt niet het geval. Alle goedkope hostals vol. En de refugio en een alburgue keuren we af. |
 Astorga bisschoppelijk paleis |
Een duur hotel en weer snel
verder? Nee, dat is ook niet de bedoeling. Dan toch maar van de route af
naar Villamegil, het alternatief is terugfietsen naar de camping van
Hopital d'Orbigo, maar dat is helemaal raar. Uitgeput komen we om 20.00 op een rustige camping. Hier kunnen we wel even verpozen, we gaan hier even vakantie houden. |
 kathedraal |
Woensdag fiets ik alleen een rondje aan de voet van de Montes de Leon. Donderdag fietsen we naar Astorga, lekker zo zonder bepakking. In de ochtendkilte fietsen we naar de stad die zich afficheert als de stad waar alle wegen samenkomen. In ieder geval komen de camino frances en de camino del plata hier samen. De kathedraal is niet vrij toegankelijk. Er is een grote overzichtstentoonstelling over alle verschillende wegen die door Astorga voeren. Er staan echter honderden mensen in een lange rij. |
| Wij gaan naar het bisschoppelijk paleis, een gebouw van Gaudi. Hier zou een tentoonstelling over de camino moeten zijn, maar we vermoeden dat die tijdelijk is verplaatst naar de kathedraal. Het paleis is evenwel prachtig met de Gaudiaanse versierselen. Heerlijk dat je de verbeelding zo aan de macht kunt laten zijn! | |
| 's Avonds mag Laurens voor het eerst mee naar het café en Eric bestelt ook een biertje. De heren worden groot en wij worden oud. Rienke en ik hebben drie nachten achter elkaar liggen woelen in de tent op onze te dunne matjes. Het primitieve kamperen eist zijn tol. Eric en Berend klagen dat hun tent te klein wordt |
